Karga
2 Kasım 2021
Bugün Mert Günhan’ın attığı bir tweet dikkatimi çekti, şöyle yazıyordu;
Dün bir yorum okudum, diyor ki "bu işlere karışmamış temiz yayıncılar da ne kadar temiz olduklarıyla ilgili prim yapma peşinde."
Bu platformda ilk defa işini alnının akıyla yapmanın gururunu yaşıyoruz belki, bırakın hırsız olmamayı seçenler bundan prim yapsın anasını satayım.
Benim normalde sevmediğim bir bakış açısıydı bu çünkü zaten olması gerekeni alkışlamak garip bir davranış biçimi gibi gözükürdü bana. Hatta bir an ben de benzerini düşünmedim değil ancak ben bu durumu ‘’schadenfreude’’ yani başkasının mutsuzluğundan mutlu olma gibi yorumlamıştım ilk başta. Kötü bir ifade gibi gözükse de bunu yargılamak için söylemiyorum çünkü bu insanın doğasından gelen bir durum, çok da şaşırtıcı bulmuyorum yani. Bununla birlikte tweet’ine yaptığı bir eklenti beni daha farklı bir bakış açısına itti. Eklenti şu şekilde;
Çünkü mevzubahis durumda öyle bir noktadayız ki hesaplamaya kalksak her x yayıncıdan x'i hırsız ya da dolandırıcı gibi bir şey ortaya çıkıyor, bu çok ürkütücü bir rakam, aynı platformda bulunduğumuz insanlarda çoğunluğun mentalitesine bak.
Bu söylemin doğru olduğu aşikâr olmakla birlikte toplum olarak söz konusu para olduğu zaman ne kadar ahlak yoksunu olduğumuzu görüyoruz. Öyle ki, artık hakkı ile işini yapan insanları, hakkı ile işini yaptıkları için takdir eder hale geldik ve ne yazık ki (!) gerçekten takdir edilesi bir durum bu. Herkesin kolay kazanç peşinde olduğu, birçok farklı mecradan gördüğü hayatları elde etmek için karakterinden ödün verdiği zamanda dirayetli kalmak takdir edilesi. Son olarak, yanlış anlaşılmasını istemiyorum ‘’bakın dünya ne halde, kıyamete gidiyoruz zart zurt’’ şeklinde bir söylem değil bu. İnsan hep tamahkârdı hep de tamahkâr olacak ancak erdemli olanlar aradan sıyrılacak. Bugünün farkı ise kimin ne yaptığından daha çok haber alıyor olmamız tabi bu da kıskançlığı doğuruyor ve bu kıskançlık da aynı şekilde insanları, elde etme hırsına daha çok itiyor.
Comments